یکی از فرآورده‌های مهم در راه سازی و ساخت ساختمان قیر است که کاربرد زیادی در عمران دارد، در این مقاله قصد داریم تا شما را با این فرآورده آشنا کنیم ؛ با ما همراه باشید.
قیر ماده‌ای سیاه رنگ و چسبنده است. این مایع نیمه جامد از مشتقات نفت می‌باشد که با ترکیبات پیچیده شیمیایی تولید شده است. گرچه در دنیای پیشرفته امروزی قیرهای تولیدی دارای کیفیت بسیار بالایی می‌باشد اما با گذشت سالیان طولانی کاربرد این ماده گران‌بها کمترین تغییر را داشته و همانند گذشته بیشترین مورد استفاده از آن در صنعت راه سازی و عایق کاری نمود پیدا می کند. موسسه قیر و آسفالت اروپا تخمین می‌زند که تولید کنونی قیر در جهان حدود 102 میلیون تن در سال است.
سه کاربرد مهم قیر عبارت است از:
تولید آسفالت
بیشترین مقدار مصرف قیر در جهان متعلق به راه سازی می باشد از قیر بعنوان یکی از اصلی ترین مواد تشکیل دهنده آسفالت استفاده می شود.قیر ارسالی از پالایشگاه ها در کوره های پخت با ماسه تحت حرارت زیاد در هم آمیخته شده و جهت نوسازی آسفالت جاده ها ارسال می شود.
تولید ایزوگام
درشرکت های تولید عایق رطوبتی قیر دارای اهمیت بسیار فراوانی می باشد به طوری که با کوچکترین نوسان این ماده سیاه رنگ قیمت ایزوگام تولیدی دچار تغییر شده و حتی باعث می شود بعضی از شرکت های تولید ایزوگام که توان رقابت با شرکت های تولید ایزوگام مرغوب را ندارند به قیر دمیده برای تولید ایزوگام که دارای کیفیت پایینی می باشد روی آورند.
عایق کاری ساختمان
از قیر بعنوان اصلی ترین ماده آب بندی جهت اجرای قیرگونی سرویس ها ، قیر گونی باغچه ،آب بندی بالکون و زیر سازی قبل ایزوگام پشت بام استفاده می شود.
مشخصات قیر
۱ –درجه نفوذ:
آزمایش درجه نفوذ برای تعیین سختی قیر مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این آزمایش از یک سوزن استاندارد تحت اثر بار ۱۰۰ گرمی در مدت ۵ ثانیه به داخل قیر در دمای ۲۵ درجه نفوذ می‌کند. مقدار نفوذ برحسب دهم میلی‌متر درجه نفوذ نامیده می‌شود. هر چه درجه نفوذ کم تر باشد قیر سخت تر است.
2 –درجه اشتعال:
درجه اشتعال دمایی است که اگر قیر به آن دما برسد، گازهای متصاعد از آن با نزدیک شدن شعله، مشتعل می‌شوند و در سطح آن شعله به وجود می‌آید. حداکثر دمایی که می‌توان قیر را در کارگاه گرم کرد به درجه اشتعال محدود می‌باشد.
3 –افت وزنی:
افت وزنی قیر در دمای بالا، در اثر تبخیر قسمتی از روغن‌ها و ترکیبات نفتی آن می‌باشد. این مشخصه نیز از خواص مهم قیر است. افت وزنی قیر در اُوِن در دمای ۱۶۳ درجه سانتی گراد و در مدت ۵ ساعت (شرایط تقریبی پخت آسفالت) اندازه‌گیری می‌شود.
4 –شکل پذیری یا انگمی:
اگر نمونه‌ای از قیر با سطح مقطع ۱ سانتی‌متر مربع را با سرعت ۵ سانتی‌متر/ دقیقه بکشیم، مقدار افزایش طول نمونه را قبل از پاره شدن خاصیت انکمی قیر گویند.
5 –درجه خلوص:
می‌دانیم حلال قیر تترا کلرور کربن و سولفور کربن است. بنابراین اگر نمونه‌ای از قیر را در هر یک از این مواد حل کنیم، ناخالصی‌های آن باقی می‌ماند و از آن جا درجه خلوص قیر را می‌توانیم تعیین کنیم. درجه خلوص عبارت است از: (وزن نمونه قیر) ÷ [(وزن ناخالصی) – (وزن قیر)]
6 –درجه نرمی:
درجه نرمی دمایی است که با رسیدن قیر به آن دما، قیر از حالت جامد به حالت روان در می‌آید. هرچه درجه نرمی قیر بیش تر باشد، حساسیت کم تری نسبت به تغییرات دما دارد. درجه نرمی قیرهای معمولی حدود ۶۰ تا ۷۰ می‌باشد.
7- گرانروی:
هر چه کند روانی قیر بیش تر باشد خواص جامد بیش تری از خود نشان می‌دهد. واضح است در دماهای بالاتر کند روانی کم تر است. این مشخصه قیر با دستگاه سی بولت فیورل و یا به روش کینماتیکی اندازه‌گیری می‌شود.
